آسیب های ورزشی دانش آموزان

همه ورزشکاران به نحوی آسیب دیدگی را تجربه می‌کنند. ورزش علاوه بر جنبه‌های مثبت مبنی بر بدست آوردن تندرستی، حفظ آمادگی جسمانی، افزایش روحیه نشاط و ایجاد حس مشرکت و قانونمندی، دارای ابعاد منفی تهدیدکننده ورزشکاران و وجود احتمال آسیب پذیری آن‌ها در حین ورزش است. عوامل بروز آسیب در حین تمرین به عوامل درونی و بیرونی تقسیم می‌شوند. منظور از عوامل درونی، قدرت، استقامت، سن، جنس، انعطاف پذیری وفاکتورهای مشابه بوده و از عوامل بیرونی،می توان به عوامل محیطی موثر بر ورزشکار در حین تمرین از جمله زمین نامناسب ورزش، کفش نامناسب، عدم استفاده از محافظ‌های ورزشی استاندارد، شرایط بد آب و هوایی و فضاهای غیر استاندارد اشاره داشت.  دانش آموزان نیز در معرض تهدید این عوامل هستند و علاوه بر این موارد آن‌ها از جنب و جوش بیشتر، عدم تبعیت از راهنمایی‌های مربی یا معلم، عدم بلوغ روانی در کنترل هیجانات و پرخاشگری برخوردار می‌باشند. همچنین، اغلب دانش آموزان به دلیل نداشتن فعالیت منظم ورزشی، آمادگی و قابلیت‌های جسمانی یکسانی ندارند، از طرف دیگر به دلیل زمان و فرصت کم و محدود هر جلسه، معلمان ناچارند دانش آموزانی را که شرایط جسمانی یکسانی ندارند، به طور یکجا در کلاس ورزش مشارکت دهند، از سوی دیگر به دلیل غیر استاندارد بودن زمین بازی که اغلب در حیاط مدرسه انجام می‌شود، به صورت آسفالت و بتن است همچنین با وجود موانع خطرناک در حیاط مدرسه مانند پله‌ها، برخی چاله‌ها، عدم پوشش حفاظ میله‌های دروازه هندبال، بسکتبال و فوتبال و به دلیل شور و حال زیاد دانش آموزان در زنگ ورزش و عدم امکان کنترل همه شاگردان توسط معلم، همگی موجب می‌گردد که دانش آموزان بیشتر از اقشار دیگر ورزشکاران در معرض خطر و آسیب پذیری قرار گیرند. برخی از این مشکلات، موانع و مسائل ایمنی به راحتی توسط معلمان، مربیان و اولیای مدارس قابل حل و موارد دیگر باید قبل از شروع سال تحصیلی و یا قبل از احداث این فضا‌ها مورد توجه قرار گیرند. در خصوص ایمنی در درون زمین‌های ورزشی، هموار ساختن زمین‌ها، نداشتن درز و شکاف، عدم وجود منافذ نصب میله‌ها، نبودن چاله آب بدون پوشش و سنگریزه و مواد اضافی در زمین، متمایز کردن زمین بازی از دیگر زمین‌ها و… از جمله مواردی است که باید در نظر داشت. استفاده از موزاییک یا بتن به عنوان کف سازی حیاط مدرسه یا آسفالت با کیفیت کم که به دلیل وجود شن و خاک کنده شده از آن باعث لغزیدن دانش آموزان هنگام فعالیت‌های ورزشی می‌شود. تجهیزات پس از انجام تمرینات یا مسابقه باید معاینه، بررسی و در ‌‌نهایت تعمیر و ترمیم روزانه گردد. ساخت و سازهای بی‌رویه مانند بوفه، سکوی مراسم صبحگاهی، باغچه، توسعه سرایداری و نصب نیمکت‌های فلزی یا بتنی در نزدیکی زمین‌های ورزشی نیز از دیگر مواردی است که ایمنی فضاهای ورزشی مدارس را پرمخاطره می‌کند

با توجه به موارد فوق، ما در دبستان سلام همت تلاش کرده ایم تا حد امکان این عوامل را کاهش دهیم. تهیه و به کار گیری سالن ورزشی مناسب، جذب و همکاری مربیان تحصیل کرده و متخصص در رشته های مختلف ورزشی، رعایت نکات موثر در تقویت فاکتورهای فردی و در نظرگرفتن تفاوت های افراد با هم و فراهم کردن زمینه تمرین در رشته های متنوع از جمله این تلاش هاست.

آنچه در این خصوص نیاز به همکای والدین گرامی دارد ایجاد فضای ذهنی مناسب برای فرزندان مبنی بر لزوم یاد گیری مهارت ها در ساعات ورزش و نه بازی صرف است. همچنین تهیه لباس مناسب و کفش استاندارد برای دانش آموزان نیز از نکات قابل توجه در این زمینه است.

نکته قابل توجه دیگر لزوم تکرار تمرینات ورزشی درطول هفته است. قطعا تمرینات تک جلسه ای در طول هفته تواناییایجاد تغییر درقوای جسمانی به میزان لازم را نخواهد داشت و ضروی است دانش آموزان تمرینات خود را درطول هفته حداقل دو روز، علاوه بر روز ورزش مدرسه خود، تکرار نمایند. لازم به ذکر است این کار به طور لزوم نیاز به حضور در باشگاه ها و پرداخت هزینه ندارد بلکه  تنها با تکرار تمرینات کششی و نرمشی و برخی مهارت های آموزش داده شده که نیاز به شرایط خاص باشگاهی هم ندارند، این هدف محقق خواهد شد.

با امید سلامت همه دانش آموزان سرزمینمان